داستان های کوتاه پیرامون امام صادق علیه السلام
عبد خالص الهی
امام صادق علیه السلام همواره در پیشگاه خداوند و در نهایت تواضع به سر می برد. ارتباط و پیوند ایشان با خدا چنان بود که همواره سجده ای طولانی انجام می داد و به یاد خدا بود. ایشان مکرر با حالتی ملکوتی و چشمی پر از اشک می فرمود:
رب لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا؛ پروردگارا مرا به
اندازه یک چشم بر هم زدن، به خویش وامگذار. 1
یکی از شاگردان حضرت می گوید: آن حضرت را دیدم دست به سوی
آسمان بلند کرده و این دعا را می خواند و اشک می ریزد، سپس رو به من نمود و فرمود:
خداوند به اندازه کمتر از یک چشم بر هم زدن یونس پیامبر را به خویش واگذار کرد و
آن گناه، (ترک اولی و دوری از قومش) را مرتکب شد. پرسیدم: آیا کارش به حد کافران
رسید؟ فرمود: نه، ولی هر کس در چنین حالی[ بی توبه]، بمیرد، هلاک شده است. 2
درباره این سایت